چند دوبیتی گیلکی از ناصر امینی

خدایا کی وَنه می سر دابو جار

بَگِشته گَرزِنا هیسّه مِره یار

می وَر هر کی بُمَه یه سوجی داشته

پِلَم دارُم پِلَم دارُم پِلَم دار

تی دُتَه چُم مِره جادویه مانه

دَره دامانِ مِن آهویه مانه

مِره آن یالِ هفرنگِ نِمَاشته
تی گُل گُل دیمِ سَر ، ابرویه مانه

مِرِه خنده وِنِیر جانِ بِرَرِی

بِگیته تِرمی دامانِ بِرَرِی

کِلاچ ِ غار غارِ گوش بِدَار تو
زمستان در زمستانه بِرَرِی

غم ِ پِیزِِ گلِ زردِ نُدانی

تو بی دردی اِمِه دردِ نُدانی

تو که هر سازِ هَمرَه پا به رقصی
یه دم حال ِ دل ِ مردِ نُدانی

زِمی تِشنایه ، بارانِ دُخانه

رِفیقانِ رِفیقانِ دُخانه

تُرِنگ ِ داد دامانِ وِپیته
اِمِه میرزا کوچیک خانِ دُخانه

پیشِنی داغه ، غیر تب نِدَارُم

به غیرِ حق گُتِن ، دِه لب نِدَارُم

اگر در تب بُوسوجُم یا بِمیرُم
مُ نامردانِ هَمرَه گب نِدَارُم

تِمامِ این جِهان باده فقط باد

وَرِس تا که بَرِسی خُشته فریاد

اگر تی آشنا دیشب بَمِرده
فقط وی نامِ خُب مانه تِرِه یاد

عجب دنیا پِریشان داستانه

تابستان شآدَره ، سرما دُخانه

نِنیش اِندی ، داباش در فکر چاره
هِمین فردا اِمه عُمرَم تُمانه

نَزِن بی دردِ رَه تی سازِ هرگز
نُاگو نامردِ رَه تی رازه هرگز
اگر تی روبرو تیرِ صِدا یِه
نَبِر تی یادِ مِن پروازِ هرگز

گُله مِن تو نِگیته ماسِ نِینُم
قمارِ زندگی مِن تاسِ نِینُم
یه عمری شآدَرُم دورِ زمانه
یه دانه آدِمِ روراسِ نِینُم

کُوبوتر کاش بوم ، می دلِ وِیرُم
گَته کولبارِ غصَّه می سَرِیرُم
بیَم زُوّارِ هَمرَه تی زیارِت
رضا رضا بُاگوم ، تی وَر پَرِیرُم