به یاد لاکتراشان !!

نیاک ایجه می دل چی بیقراره

دِه طاقت ِ تی دوری یَه نِداره

 هرچی ایرا اُرا بَزَم ، زندگی

خسته نابا ، وِپیت می دست و پاره

 پِر اگه ترشه ماسه کیسّه بَزَه

اُنکه کولِیت ، بازار باروت ، می مآره

 قدیم ، چی داشتیم بُخاریم  : ترشه سیف

پِیز ِ دیم اَم وَچکِسیم هامبور داره

 تِرمی که گیت غروب دمَِی دامانه ،

کِشِت به دَس ، گیت ، پِر  ،کالو یه  مآره

 چال ِ زِمی باشی اَلَن نیاکِن

مِشت حِجِلی یونجه زِمی کُجاره ؟!

 قربانعلی ، یوسفِلی ، کِبل عِلِکبَر

کُرا باشان ؟! از اشان چی دیاره ؟

 بیشین بِینین خانه ی ملّا قنبر

فانوسه سو نیانه ، تیره تاره

 کدخدا ممدِلی - خدا بیامرز -

پنج تا نوه اَلَن وی یادگاره

 این روزگاره اگه میدان هدی

یه وقت بدی تی دوشه سر سواره

خدا اگه آدمه پشتیبان بو

دِه فکر نَکِن دشمن دست ِ تآره

جوان که هیسی خشته کولباره ویر

پیر که ببی ناتونی بینی راره

 دل دَنِبِس ، حبیب ، خشته دور و پر

بدان تنها خدا تی غمگساره